OPIS PROGRAMU

Działający w latach 2011-2015 Program Wieloletni Kultura+ powstał m.in. w celu zapewnienia stabilnego finansowania projektów digitalizacyjnych w Polsce. Został on uchwalony przez Radę Ministrów na mocy uchwały RM nr 176/2010 r. z dnia 12 października 2010 r. wraz z późniejszymi aktualizacjami (w 2011 i w 2012 roku) jako wieloletni program rządowy na lata 2011-2015.

Treść uchwały oraz aktualizacje można pobrać w dziale Digitalizacja, w zakładce dokumenty.

Program Wieloletni Kultura+ składał się z dwóch priorytetów: „Biblioteka+. Infrastruktura Bibliotek” i „Digitalizacja”. Łączne nakłady na realizację Programu (po aktualizacji programu) w latach 2011-2015 wynosiły 369 761 000 zł, zaś budżet Priorytetu „Digitalizacja” wynosił 120 mln zł. Operatorem Priorytetu Biblioteka+. Infrastruktura Bibliotek był Instytut Książki w Krakowie, zaś Operatorem Priortetu Digitalizacja był Narodowy Instytut Audiowizualny.

Celem realizowanego w latach 2011-2015 Programu Wieloletniego Kultura+ była poprawa dostępu do kultury oraz uczestnictwa w życiu kulturalnym na terenach wiejskich i wiejsko-miejskich, poprzez modernizację i budowę infrastruktury bibliotecznej oraz digitalizację zasobów polskich muzeów, bibliotek i archiwów.

W efekcie realizacji Programu mieszkańcy Polski, zwłaszcza wsi i małych miast, powinny mieć dostęp do cyfrowych zasobów polskiego dziedzictwa kulturowego za pośrednictwem Internetu.

PRIORYTET DIGITALIZACJA

Budżet Priorytetu (środki budżetu państwa) na lata 2011-2015 wynosił 120 mln zł, z czego ponad 40 mln zł przeznaczono na finansowanie Centrów Kompetencji.

Priorytet gwarantował koordynację i systemowe finansowanie działań w zakresie digitalizacji, określał jednolite standardy digitalizacji, regulował zasady przechowywania zdigitalizowanych zasobów, wyznaczał cele ilościowe w postaci mierników oraz regulował zasady udostępniania zasobów (wraz z regulacjami dotyczącymi praw autorskich do zdigitalizowanych zasobów).

W ramach Priorytetu „Digitalizacja” każdego roku ogłaszano konkurs na projekty digitalizacyjne dla samorządowych i państwowych instytucji kultury oraz archiwów państwowych. Zapewniał on beneficjentom środki na zakup sprzętu do digitalizacji i budowę infrastruktury digitalizacyjnej, przy czym nie tylko powstawały nowe pracownie, ale również te starsze były modernizowane – realizacja programu prowadziła w kierunku utworzenia sieci pracowni digitalizacyjnych w całej Polsce.

Równolegle finansowany był sam proces digitalizacji oraz odpowiednie zabezpieczanie zbiorów i ich udostępnianie. Co ważne, w ramach programu można było prowadzić także projekty kilkuletnie. 

W ramach Priorytetu digitalizowano obiekty o uregulowanej sytuacji prawnej, możliwe jednakże było pokrycie ze środków PW Kultura+ kosztów zakupu niezbędnych licencji.

Schemat zarządzania PW Kultura+ Pr.Digitalizacja

UPRAWNIENI WNIOSKODAWCY

• państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
• samorządowe instytucje kultury oraz samorządowe instytucje kultury współprowadzone przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
• Archiwa Państwowe.

WYSOKOŚĆ DOTACJI

• Minimalna kwota wnioskowana – 100 000 zł,
• Maksymalna kwota wnioskowana – 2 000 000 zł.

OPERATOR PROGRAMU

Operatorem konkursu był Narodowy Instytut Audiowizualny, który pełnił równocześnie funkcję Centrum Kompetencji w zakresie digitalizacji zbiorów audiowizualnych.

Szczegółowe informacje o PW Kultura+ można znaleźć oczywiście także na stronie NInA.

CENTRA KOMPETENCJI

W ramach PW Kultura+ działały także Centra Kompetencji w zakresie digitalizacji poszczególnych typów materiałów (bibliotecznych, muzealnych, archiwalnych, audiowizualnych – w tym kinematograficznych oraz zabytków), które m. in. gromadzą zdigitalizowane zasoby kultury, wraz ze stosownymi licencjami.

W wyniku działalności własnej Centrów Kompetencji digitalizowane są również i udostępniane zasoby polskiego dziedzictwa kulturowego. Ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi działalności tych ośrodków można zapoznać się w dziale Zasoby.